op de fiets in Parijs!

Hallo allemaal :D

Ik zie dat precies een maand na mijn laatste berichtje het weer tijd wordt voor een nieuw verhaal! Wederom is het bijna onmogelijk om alles te beschrijven want er is weer ontzettend veel gebeurd.. Mijn stage is afgelopen, eerder dan afgesproken maar dat had alles te maken met de fijne Aiesec-mensen. DUS ging ik op reis :) Niet helemaal naar Frankrijk zoals de titel doet vermoeden, maar toch waande ik me gisteren op mijn fietsje helemaal in Parijs.. Sante!

Maar eerst nog wat over Lucknow.. de Poolse meiden waren een soort van gestopt met hun werk en gingen een weekje op vakantie naar Rajasthan, dus de rust was enigsinds wedergekeerd in Huize Party.. Soms werd het zelfs een beetje saai.. dus besloten Camilla en ik een weekend naar Varanasi te gaan. De meest heilige stad voor Hindus met de Ganges. De meest heilige rivier, maar waarschijnlijk ook de meest smerige. Toch baden er elke dag honderden mensen in en hadden we vanuit ons hotel een mooi uitzicht op deze rituelen.

Het weekend na Varanasi kwamen de meiden weer terug en verhuisden we ook naar een ander huis, tijd voor een housewarming dus :) Ook heb ik die week een prachtige Sari (traditionele kleding voor vrouwen) gekocht om te dragen op een bruiloft waar we uitgenodigd waren. De bruiloft zelf was niet heel veel aan, maar de pre-party, waarbij een paar moeders van onze vrienden ons uitlegden hoe de sari te dragen was geweldig! Ik hoop dat ik het thuis nog na kan doen. Helaas die week ook (weer) veel gedoe en geruzie met Aiesec gehad waardoor Camilla besloot haar stage te stoppen en rond te gaan reizen. De andere meiden moesten weer terug naar Polen. Jammer, maar we hebben wel een ontzettend gezellig afscheidsfeest gehouden.

Daarna kwamen er twee kerels van Aiesec Delhi en Aiesec India (again) orde op zaken stellen in Lucknow, maar mijn vertrouwen dat het dit keer wel opgelost zou worden was voor de zoveelste keer onterecht. Ik had het niet meer naar mijn zin in Lucknow, mijn bazin was nooit meer op kantoor omdat haar man ziek was dus besloot ik mijn laatste maanden in India op een betere manier te besteden. Te beginnen bij koninginnedag in Delhi!

Een paar weken daarvoor had ik een portugees en twee Nederlanders ontmoet die voor 2 jaar in een of ander gat 80 km onder Lucknow werken als piloot-instructeurs. Er is daar verder niet veel te beleven, net als in Lucknow dus besloten we een dag of 4 naar Delhi te gaan. Via mijn stage bij buitenlandse zaken kende ik iemand op de nederlandse ambassade in Delhi, dus kaartjes geregeld voor het diplomaten-oranje-bal 30 april. Toen in delhi de hele dag oranje kleren geshopt in de bazaars en 's avonds naar het feest waar we ook nog een ghanees en brit naar binnen hebben gesmokkeld die de portugees nog kende uit kathmandu. Al zeg ik het zelf, onze groep was toch wel het mooiste in oranje gekleed. De foto's houden jullie nog even tegoed.

Vanuit Delhi heb ik een ticket geboekt naar Cochin, helemaal in het zuiden van India. Het is een stadje wat eerst bezet was door de Portugezen, toen door de nederlanders en vervolgens door de engelsen. Daar dus een leuk Dutch palace bezocht en een minder leuke Dutch cemetry ;) . Ookeen paar Duitsers ontmoet waarmee ik een boottocht van 3 dagen heb gemaakt in een ontzettend mooie omgeving tussen de palmbomen, kleine dorpjes en onder de sterrenhemel. Daarna door naar de kust waar het vervolgens veel te heet was om op het strand te liggen... maar gelukkig was er een erg leuk restaurant met heerlijke cocktails en hele gezellige mensen uit schotland, australie, duitsland enz. Het daar dus ook prima naar mijn zin gehad! Toen werd het na al het luieren en relaxen wel tijd voor wat actie dus ben ik naar een natuurreservaat gegaan en daar wat trektochten door de jungle gedaan en wilde olifanten en bizons gezien.

Het zuiden van India is echt zo anders dan het Noorden.. Alsof je in een ander land bent. Mooie natuur, rustige stadjes, aardige gastvrije mensen! En dan Pondicherry.. alsof je in Parijs bent! behalve de eiffeltoren dan... Deze stad was bezet door de Fransen en in tegenstelling tot cochin met portugal/nl merk je dat hier nog heel goed! Overal spreken mensen frans, op straat, in cafe's, en er is een heel groot instituut waar je frans kan leren. Maar goed dus dat ik die taalcursus in quebec heb gedaan, nu kan ik iig een beetje mee praten :) Heb hier ook een meisje uit Amsterdam ontmoet die in hetzelfde hotel verblijft voor anderhalve maand om haar bachelor-onderzoek naar de arbeidsomstandigheden in restaurants te doen. Zij kent dus alle gezellige plaatsen en mensen, echt leuk! Vanavond zijn we uitgenodigd op een housewarming van een Franse Sri lankaan die na voor een Amerikaans bedrijf inBraziliegewerkt te hebben voor eenNoorwegens bedrijf in Pondicherry in India gaat werken.Interessant... ;) Verder zijn er superveel andere toeristen uit Frankrijk en de franstalige gebieden in canada en zwitserland. Onder andere een gekke60-jarige vrouw die na de scheiding van haar man in India is gaan wonen en hier haar pubertijd heeft terug gevonden...

Kortom: ik ontmoet een hoop leuke en gekke mensen op reis en zie nu ontzettend veel van de diversiteit van India. Deze trip zou ik echt niet gemist willen hebben!

Nu ga ik mijn franse stokbrood oppeuzelen en uitzoeken hoe ik naar mijn volgende bestemming ga, al denk ik dat ik nog wel een paar dagen hier blijf hangen!

Groetjes aan iedereen in het verre nederland en tot in Juli!

Kathrine

update

Beste lieve familie, vrienden, kennissen en anderen!

Na lange tijd weer een bericht(je) op mijn weblog, het is hier namelijk veel te leuk en te mooi weer om achter de computer te zitten ;). Er is zoveel gebeurd afgelopen weken dat ik of wat highlights ga geven, of het een heel lang verhaal gaat worrden. Of allebei...

Laat ik beginnen bij Agra. We gingen daar met z'n 5en heen, Camilla, Joanna, Sylwia en Yujiro, de Japanner. Natuuurlijk hebben we de Taj Mahal gezien, maar ook Agra Fort, de Baby-Taj, een beren-opvang en zijn we naar een festival geweest. De Taj is serieus Echt zo mooi als iedereen zegt. Ontzettend groot en helemaal van wit marmer. We waren er 's ochtends vroeg om een uur of 6, met zonsopgang is ie dan het mooist. Camilla en ik zijn ook 1 dag naar een organisatie geweest die zich inzet voor beren die gebruikt worden om te dansen voor toeristen. Zij vangen deze mishandelde beren op en geven trainingen en scholing voor de Kalandar-stam, dat zijn de mensen die al eeuwenlang met die beren werken. Dat wordt hun van vader op zoon geleerd, en een andere manier om geld te verdienen kenden ze voorheen niet. Verder hebben we in Agra ook vooral veel op het dakterras-restaurant van ons hotel gezeten, heerlijk in het zonnetje en 's avonds gezellig met andere reizigers. Ze hadden alleen geen alcohol-vergunning dus bier werd in theepotten geserveerd... (remember milou?;)) In ons favoriete restaurant in Agra, Joney's place, was het hetzelfde verhaal, daar stond het op het menu als appelsap :).

Aiesec Lucknow is trouwens nog steeds ****. Na een maand hadden we nog steeds geen koelkast in ons appartemen. Je vraagt je af wat er moeilijk aan is om dat te regelen.. nou, helemaal niks! 24 uur nadat we besloten hadden om er zelf 1 te kopen stond er een goed gevulde koelkast in onze woonkamer. We hadden aiesec medegedeeld dat we geen huur meer van betalen en daar een koelkast van kopen. De vraag was alleen hoe... Gelukkig hadden we de week ervoor ergens op straat een Australische Indier ontmoet die een auto had en wel met ons meewilde, hij kende ook nog eens iemand die koelkasten verkocht dus heeft hij voor een mooi prijsje een felblauwe koelkast geregeld :) We waren er zo blij mee dat we spontaan besloten om een feestje te geven om dat te vieren. Warren, die australier, haalde nog een vriend van hem op dus toen zaten we met 6 mensen, 1 koelkast, 1 muziekinstallatie, 2 boxen en 2 kratten bier in 1 auto: Nothing is impossible in India!

Yujiro, de Japanner, was toen trouwens alweer terug in Japan... Hij had besloten dat hij het toch niet zo leuk vond in India, dat zijn Engels zo slecht was dat hij niemand kon verstaan en dat ie het niet zo leuk vond om met ons in 1 appartement te wonen. Loser..

Verder zijn we die weken druk geweest met ons werk en waren we bijna elke avond wel te vinden in onze stamkroeg: Strokes. De ene keer met een groep internationale studenten van Lucknow universiteit, met Warren en vrienden, met 2 Engelse Indiers die we in de KFC ontmoet hadden of gewoon met ons 4en.

Ook ben ik met Camilla een week op vakantie geweest naar Goa, naar het strand! Het was echt heerlijk, Goa is zo anders dan de rest van India! We hebben dagen op strand gelegen,scooter gehuurd en de omgeving verkend, vooral veel hippies ontmoet, maar ook andere leuke mensen uit London (offcourse, die vind je overal!) Israel, NieuwZeeland en Amsterdam! Toen we weer terug waren op het vliegveld van Lucknow haalden onze vrienden ons op en gingen we natuurlijk eerst even langs Strokes om bij te kletsen en toen weer naar huis :)

Op mijn stage ben ik nog steeds bezig met het onderzoek en ondertussen ook met het schrijven van projectvoorstellen die we opsturen naar donororganisaties voor sponsoring. Het is echt een uitdaging want de selectie is zo ontzettend streng, maar ik hoop dat mn stage snel weer wat geld krijgt ;) We hebben ook een nieuwe website: http://www.lmst.org.in De foto's zijn mijn bijdrage ;)

Ik zal ook eens proberen of ik via deze computer foto's kan uploaden, dat is elke keer maar afwachten...

Groetjes! Kathrine

how to deal with the indian culture

Hallo allemaal!

Na de eerste cultuurshock te hebben overleefd is hier weer even een update vanuit India J

De treinreis naar Lucknow verliep niet helemaal vlekkeloos, ik zal jullie de details besparen maar laten we het er maar op houden dat de conducteur niet echt blij met me was en ik gelukkig mijn reispillen mee had. In Lucknow op het station werd ik opgehaald door iemand van Aiesec en na de gebruikelijke politie-ondervragingen reden we naar het huis waar ik zou gaan wonen. Dat viel behoorlijk tegen, ik ben de enige buitenlander tussen allemaal indiase meiden. Ze waren heel aardig, daar niet van, maar ook best wel saai. Behalve werken, studeren en tv kijken (in het Hindi...) deden ze niet veel. Na een week had ik het daar dus wel gezien en kon ik na een paar telefoontjes met Aiesec Lucknow verhuizen naar een ander huis waar ook 2 aiesec-trainees kwamen wonen, 2 meiden uit Polen. Toen ik daar aankwam was het wederom best wel een shock, er was helemaal niks in huis, behalve dan deze 2 poolse meiden, 1 matras en een paar (lege) flessen poolse wodka. Zij woonden daar zo al een paar dagen en hadden er intussen ook wel genoeg van.. dus toen begon het eindeloze gebel met Aiesec of ze toch alsjeblieft wat bedden, matrassen, stoelen en kookspullen konden regelen, in ieder geval alles wat in een normaal huis aanwezig is... Toen dat niet werkte ben ik twee keer heel boos geworden en wonder boven wonder was alles toen binnen anderhalve dag geregeld. Nouja, bijna alles. We wachten nog op een koelkast en inmiddels hadden we zelf ook al een winkelcentrum gevonden en de belangrijkste dingen gekocht.

Ondertussen was ik ook nog elke dag op mijn stage te vinden, wat me echt heel erg goed bevalt. Ik heb hele leuke collega's en interessant werk. Eerst begin ik met een onderzoek naar de situatie van thuiswerkende vrouwen die voor veel te weinig geld Chikan-art maken, dat is een soort borduurwerk waar Lucknow bekend om staat. Als dat klaar is ga ik samen met Farida, de oprichtster van de NGO, bij de state government langs en met hun programma's bedenken voor bijvoorbeeld zorgverzekeringen, een minimumloon, kinderopvang, scholing, arbeidswet, kortom alles wat voor ons in Nederland heel normaal is maar wat voor deze vrouwen in de informele sector nog ontbreekt.

Er zijn nu ook nog 2 andere trainees in ons huis, een meid uit brazilie en een jongen uit Japan. Echt een gezellig clubje en we zijn al een paar keer uitgeweest en wat bezienswaardigheden in Lucknow bezocht. Bijvoorbeeld een soort Moskee-monument, waar overigens geen bal aan was.. De indiase toeristen dachten er blijkbaar ook zo over want ze maakten vooral foto's van ons... Hetzelfde gold voor de dierentuin, wij waren veel interessanter dan de apen en olifanten. Je kan geen meter lopen of er vraagt wel weer iemand ‘foto foto'.

Ook het uitgaan is hier heel anders dan in Nederland, maar daarover later meer. Deze blog is inmiddels al wel lang genoeg en omdat foto's soms meer zeggen dan woorden zal ik ook proberen zo snel mogelijk wat mooie plaatjes te plaatsen!

Als jullie komend weekend Carnaval aan het vieren zijn ben ik waarschijnlijk in Agra, bij de Taj Mahal!

In ieder geval heel veel plezier gewenst en ik ben benieuwd hoe het allemaal in NL is!

Liefs, kathrine

Wat een land...

Hoi allemaal!

hier even een teken van leven vanuit India! Vanochtend ben ik wonder boven wonder mét bagage aangekomen op het vliegveld van Delhi :D

Ik had vantevoren een hotel gereserveerd met taxi-service vanaf het vliegveld, er zou dan iemand met een bordje met mijn naam op me wachten. Ik heb dat namelijk altijd al een keer gewillen, dat ziet er zo leuk uit. Op Schiphol dan... Hier is het niks speciaals, ik was 1 van de 100.. Ik liep met de taxi-chauffeur naar de parkeerplaats en natuurlijk was mijn taxi 1 van de verrotste die er tussen stond.. haha. Het was een soort mini-turkenbus, de foto's volgen later! Onze oude koektrommel is er luxe bij, de meeste busjes hebben bijvoorbeeld helemaal geen dashboard, ben je gek, is helemaal niet nodig. Alle draden hangen gewoon los. Deuren zijn eigenlijk ook niet nodig.. evenmin als knipperlichten, lijnen op de weg en verkeersregels. Natuurlijk wist ik dat allemaal al wel, maar als je er zelf middenin zit is dat toch heerlijk om er zelf van te genieten! Ik vind het geweldig om weer in een 'niet-westers land' te zijn, gewoon omdat het allemaal zo anders is! De rit naar het hotel duurde best lang. Wij hadden namelijk een claxon die klonk als een gans in nood, niet echt indrukwekkend dus. En aangezien hier degene die het hardst toetert voorrang krijgt schoot dat niet echt op :) Maar no problem, er is niks leukers dan op de 1e dag in een vreemd land in een taxi door de stad te scheuren.

Het hotel ligt in de toeristische wijk Paharganj en is simpel, maar de mensen zijn heel aardig en het is op een paar beestjes na hartschikke clean. Ik ben meteen na aankomst gaan rondstruinen inde staden heb geprobeerd een gezicht te trekken of ik hier al weken ben en weet waar ik naar toe loop. Anders wordt je namelijk door iedereen aangesproken die je mee wil nemen naar die winkel hier, deze winkel daar, toeristen-office zus en train-tickets zo. Nja, niet dat je er helemaal aan ontkomt, maar de kunst is om het verschil te ontdekken tussen oplichters, mannen die je willen versieren en echt aardige mensen.

Natuurlijk was ik uiteindelijk hopeloos verdwaald in al die kleine, drukke straatjes en na 3 keer hetzelfde stuk te hebben gelopen ben ik in de fiets-riksja gestapt die me netjes bij het hotel heeft afgezet.

Morgenochtend vroeg ga ik alweer weg in Delhi (met de trein naar Lucknow, waar ik stage ga lopen), maar kom hier zeker nog terug om de rest van de stad en bezienswaardigheden te bezoeken!

Een fijn weekend!

Groetjes, Kathrine (ook de naam van 1 van de populairste Bollywood-actrices!)

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Kathrine